Valt weer niet mee

Hoewel het toedienen van de chemo gisteren heel vlot ging, viel de kuur Fenne wel weer zwaar. Ze heeft weliswaar niet gespuugd, maar heeft veel geslapen vandaag. Als ze niet sliep, zat ze voornamelijk op schoot. Ondanks het mooie weer en het bezoek. Normaal een reden voor Fenne om goed mee te spelen. Bij het naar bed gaan, leidde een combinatie van niezen en toch spugen ertoe dat de nieuwe sonde ook weer uitging. Gelukkig kon het AMC voor ons bemiddelen en mogen we ons morgen om 10 uur melden bij het ziekenhuis in Goes voor een nieuwe sonde.

Een paar dagen verder

Inmiddels zijn we een paar dagen verder en knapt Fenne per dag verder op. Ze is vrolijk en heeft energie genoeg om veel te spelen. De meiden zijn dan ook veel samen in touw, binnen, maar vooral ook veel buiten. Goed om te zien. Wel zijn inmiddels veel gehoorde woorden "ik wil even lekker liggen op de bank". Voor middagdutjes neemt ze niet de tijd, maar af en toe 5 minuten rusten lukt nog net. Ze wil te graag alles meemaken en met alles meedoen om zo maar toe te geven aan haar vermoeidheid.

Morgen gaan we weer terug naar huis voor de zwemles van Juliet en vrijdag weer een kuur in het AMC. Daarna komen we gauw terug, want koninginnedag hier is veel beter dan in Maarssen.

Het enige waar we erg aan moeten wennen, zijn de vele starende blikken. Van de vele kinderen, maar ook van de ouders. Gelukkig ziet Fenne er niets van, maar voor ons is het best confronterend. Ook de aanblik van een enthousiast dansende Fenne, vooraan bij de minidisco deed me gisteren wel even volschieten. De kleine uk heeft zoveel meegemaakt en moet nog zoveel kuren en dan zo onbekommerd blij kunnen zijn. Wow.

Bijkomen in Zeeland

Zaterdagmorgen toch maar vertrokken met een zieke Fenne. Zowel in de auto als gedurende het grootste deel van de dag heeft ze geslapen. Om 3 uur 's nachts was het leed geleden. "ik ben wakker"! Gelukkig viel ze uiteindelijk nog in slaap. Om half 7 vonden de meiden het wel goed geweest. De dag kon wat hen betreft beginnen. Maar eigenlijk was niemand echt uitgeslapen. Dus de hele dag verliep in een licht onvlambare sfeer. Veel plezier in de zon, maar ook snel tranen. Omdat wij ook moe waren, hadden we weinig geduld. Uiteindelijk eindigde de dag goed. Dansen met Koos! Milieu heeft fanatiek meegedaan, Fenne alleen met de hockey pockey. Maar het park is dan ook goed bezet, dus dan is Fenne altijd wat overweldigd door de hoeveelheid kinderen. Juliet is zo vertrouwd dat ze zich wel naar voren werkt voor een goed plekje.

Vandaag ben ik verwend met een i-pad, een goede aanvulling op onze Apple collectie, en servies van Emma Bridgewater. Typ fouten liggen aan de i-pad. De automatische spellings checker is iets te fanatiek. Ook is het internetbereik niet top in ons huisje. Vandaag gaan we lekker op pad voor een nieuwe dag in de Zeeuwse zon.

Viel vandaag niet mee

Hoewel de wekelijkse sessie naar het ziekenhuis een soort routine was geworden, viel het vandaag opeens niet zo mee. Door de pauze van 2 weken, zag ik er zowiezo al meer tegen op dan voorgaande weken. Fenne maakte zich zoals gewoonlijk niet druk. Alleen wilde ze perse niet een nieuwe sonde, maar verder wilde ze wel mee naar het ziekenhuis.
's Ochtends werden we al vroeg gebeld, dat door Goede vrijdag, de medicijnen later zouden komen en we ons dus niet om 10 uur al hoefden te melden. Half 12 was de nieuwe aanvangstijd. Maar we hadden rustig nog veel later kunnen komen, want uiteindelijk waren de medicijnen er pas rond half 3. Al die tijd hebben we gewacht. Speelkamer, rondje fietsen, toch nog even naar beneden, buiten nog een klein rondje wandelen. Rond 2 uur werd Fenne aangeprikt en kreeg ze de nieuwe sonde. Het aanprikken doorstond ze weer kranig, maar de sonde leverde veel gespartel op. Minder erg dan de verpleegsters hadden verwacht, maar wij vonden het nog niet zo meevallen. En Fenne ook niet, want daarna was alle actie uit Fenne. Zittend in de buggy heeft ze filmpjes zitten kijken. Uiteindelijk konden we ons nog weer een half uurtje later melden voor de chemo shotjes. Omdat Fenne inmiddels al het nodige vocht via het infuus had gehad, mocht ze ook direct weer van het infuus af en mochten we naar huis. Omdat JW inmiddels naar Juliet was om haar naar balletles te brengen, zijn Fenne en ik met de trein naar huis gegaan. Dat ging allemaal nog heel voorspoedig. Tijdens de wandeling van het station naar huis, viel ze in slaap en is lekker blijven slapen thuis op de bank. Toen begon helaas het spugen. Inmiddels al weer heel wat keren spugen verder, ligt ze uitgeput in bed. Zo zielig, zo'n hummeltje zo beroerd. Omdat er niets in haar maagje zit, is het spugen ook niet meer dan wat slijm. Een overduidelijk pijnlijk proces.

Bijkomen

Juliet was de hele dag onder de pannen. Eerst naar school en aansluitend naar een verjaardagsfeestje. JW en Fenne konden dus een beetje bijkomen van de drukte van afgelopen dagen. Fenne had het duidelijk nodig. Ze had weinig energie. Dat geeft niet zo veel goede moed voor de kuur van aanstaande vrijdag. Na twee weken zonder chemo, zie ik er toch weer meer tegen op. Het aanprikken, het intensieve vermaken van Fenne op de paar vierkante meter in het ziekenhuis, en dit voor een heel aantal uren. Fenne krijgt een dubbele kuur, dus ook een flink aantal uur doorspoelen aan het infuus. Waarschijnlijk moet ook Fenne's sonde vervangen worden. Op zich is dit inmiddels een ranzig slangetje geworden, dus een schoon slangetje zou fijn zijn, maar het plaatsen van een nieuwe sonde is absoluut een traumatisch proces.
Bovendien hoorden we vandaag dat een van de andere kindjes met wie Fenne regelmatig op de zaal heeft gelegen, uitbehandeld is. Er is geen kans meer op genezing. Heel verdrietig.

Trakteren op de peuterschool

Gisteren op de peuterspeelzaal, door Fenne steevast peuterschool genoemd, de laatste festiviteiten rondom Fenne's verjaardag. Samen met mamma had Fenne mooie traktaties gemaakt, die ze daar uit mocht delen. Maar eerst mocht Fenne plaatsnemen om de speciale verjaardagstroon, kreeg ze een verjaardagshoed op, werd er voor haar lang zal ze leven gezongen en mocht ze de verjaardagstrein met drie kaarsjes erin uitblazen. Fenne was duidelijk een beetje geimponeerd door dit alles, maar vond het wel allemaal heel erg leuk. Toen mocht ze samen met juf Inge de traktaties uitdelen, rozijntjes verpakt als een eendje voor de kinderen en chocolade eendjes voor de juffen. Een kleine sfeerimpressie tref je onder dit bericht aan. Al met als zeker geen gewone verjaardag en die extra aandacht had ze ook wel verdiend. Ze heeft er echt van genoten en wij vonden het ook fijn om die kleine zo lekker onbezorgd te zien genieten.
Vandaag weer een gewone dag met als enig verschil dat Flip de beer bij ons logeert. Juliet hoopt al weken dat zij Flip van school mee krijgt te logeren en gisteren was het dan eindelijk zover. Flip kwam bij Juliet logeren. Alhoewel het huis vol knuffels is, is Flip op dit moment veruit favoriet. Hij moet overal mee naar toe en de dames vechten soms als kat en hond om Flip. Maar hij is van Juliet dus daar ligt hij nu ook bij in bed. Donderdag gaat hij weer terug naar school gelukkig.......

Fenne op de verjaardagtroon

Fenne wordt toegezongen door de juffen en andere peuters

Groot feest!

Gisteren was het dan eindelijk zo ver. Het feestje voor Fenne's verjaardag. De kamer versierd, de cadeautjes uitgestald, en een stralende Fenne! Van ons heeft Fenne een mooie step gekregen, zodat ze samen met Juliet kan steppen. Van Juliet heeft Fenne een gitaar gekregen, om lekker samen met papa te spelen. Verder 's ochtends vroeg al mooie cadeaus van de collega's van e-bridge, group control en zelfs helemaal uit Belgie. Allemaal pakjes die eerder in de week al waren aangekomen. De dames hebben het er druk mee. Daarna volop spelen, maar wat nu eerst? Gitaar, step, kleuren, fietsen met de nieuw versierde fiets. Een heerlijk relaxte morgen, want 's middags is het feestje in een park in Maarssenbroek. Het is stralend weer, de weergoden zijn ons goed gezind! Toen we het plan bedachten en we de bagels en taarten bestelden bij The Kitchen in Maarssen, werd er nog stromende regen voorspeld....Maar het gokje pakte goed uit.
Om 12 uur vertrekken Juliet en JW op de fiets. Fenne en ik met een volle auto met de picknick spullen. Daar aangekomen kunnen we een tafel bemachtigen en lekker onze kleden uitspreiden voor alle kinderen. Opa en oma komen, alle tantes en ooms, neefjes en nichtjes en nog meer vrienden met al met al een hele kinderschare. Dit had nooit in ons huis gepast! Het is een groot succes. Iedereen vermaakt zich prima. Fenne pakt met verve alle cadeaus uit en laat zich meetronen op avontuur over de wiebelbrug, de vlotten, de speeltuin, de kinderboerderij. In de auto terug naar huis (5 minuten rijden) vallen Fenne's ogen dicht, maar thuis wordt er direct weer gespeeld. Nu met de klei en de ijsjes machine. En ook nog met de waterbaan.
Vandaag nog trakteren op de peuterspeelzaal en dan is Fenne officieel drie! Zolang ze nog geen feestmuts heeft gehad, vindt ze het zelf nog niet echt genoeg.

Vandaag is mamma weer terug!

Om kwart voor zeven zijn de dames al wakker, want mamma komt vandaag terug. We gaan strakts met z'n drieen naar Schiphol om haar op te halen. Helaas landt ze pas om kwart over tien dus iets langer slapen had best gekund....
Deze week zijn er ook heel veel kaarten en cadeautjes met de post gekomen voor Fenne's verjaardag. Overweldigend, veel te veel, maar wel heel erg leuk natuurlijk. De kaarten worden woord voor woord door de dames gespeld en de cadeautjes gaan we morgen openmaken als de "echte" verjaardag is, of misschien vandaag al nadat we Sandra opgehaald hebben.
De twee weken geen ziekenhuis hebben Fenne zichtbaar goed gedaan en zoals ik al eerder deze week heb geschreven krijgt ze zelfs een beetje eetlust. Zeker als er meer kinderen zijn en iedereen aan het eten is werkt dat stimulerend. Helaas moeten we vrijdag wel weer naar het AMC, maar dat duurt gelukkig nog bijna een hele week.

Geen aplasie

Zoals Sandra al aangaf Fenne niet in aplasie. Dat wil zeggen dat de bloedwaarden oke zijn en het geen consequenties heeft voor de kuur van volgende week. Sandra was inderdaad beter bereikbaar dan ik want ik was met de meiden naar het zwembad voor de tweede zwemles van Juliet. De tweede les gezien hebbende schat ik in dat dit een lang proces gaat worden.
Verder begon de dag vandaag al vroeg, want voor school en de peuterschool moest er bloed worden geprikt. Dus met z'n allen om half acht in de auto op weg naar Maarssenbroek. Gelukkig ging het prikken vrij vlug en zo stonden we al om kwart over acht weer in de klas van Juliet. Daarna Fenne naar de peuterspeelzaal gebracht. Ze begint zich daar steeds meer op haar plek te voelen. Een brede glimlach was mijn deel toen ik vertrok en er werd enthousiast gezwaaid. Heel anders dan een paar weken geleden toen ik haar nog huilend achterliet en mij afvroeg voor wie doen we dit nou eigenlijk allemaal. Voor haar dus en gelukkig is duidelijk te zien dat ze er plezier in heeft. Ze is nog wat afwachtend ten opzichte van de andere kinderen, maar heeft de weg naar de poppenhoek ook daar al gevonden. Ook zorgt ze er altijd voor dat juf Inge of juf Betty nooit ver weg zijn, maar ze vindt het duidelijk leuk en vertelt er thuis ook enthousiast over. Voor mij dus een lekker ontspannen ochtendje. Het middagprogramma was aanzienlijk drukker met de genoemde zwemles en eten bij opa en oma, zodat de dames was later in bed liggen dan normaal.
Morgen geen ziekenhuis, maar wel het tiende kruis op Fenne's chemo kaart. Nog zeventien te gaan......  

Jarig

Alhoewel de verjaardag pas zondag wordt gevierd konden we er vandaag toch niet helemaal aan ontsnappen. Via de post kwamen er een hoop kaartjes en ook nog enkele pakjes binnen. Iets wat toch wel speciaal is. Bovendien kwamen opa en oma en tante Wil ook nog even op de thee dus een beetje verjaardag was het toch wel. Fenne ondergaat het allemaal met veel plezier. Dat ze twee is dat kan ze nu wel duidelijk maken, maar hoe oud ze is/wordt is nog wel even een nieuwe uitdaging. Het aantal vingers is al goed alleen het juiste getal erbij zorgt nog wel voor enige problemen. Maar ja, ze heeft een heel jaar de tijd om te oefenen, voordat er weer een verandering optreedt.
Sandra intussen haar eerste werkdag in Singapore achter de rug en ligt op dit moment al te slapen met zes uur tijdverschil. Morgen moeten we vroeg uit de veren om voor school en peuterschool, bloed te laten prikken, waarna we de uitslag zo rond drie uur kunnen krijgen. Zoals ik gisteren al schreef is Fenne wat sneller moe en vandaag wilde ze zelfs tussen de middag even naar bed, iets wat ze tot voor kort echt niet wilde. Wellicht zijn haar bloedwaarden toch wat laag. Daar staat tegenover dat ze met het avondeten de laatste dagen toch wel kleine hoeveelheden naar binnen werkt, iets wat ze tot voor kort ook echt niet deed. Nou we zien het wel morgen.

Bijna jarig

Morgen wordt Fenne drie! Maar met Sandra in het buitenland doen we net of zondag de echte verjaardag is. Dit was veruit de beste week voor Sandra om te reizen omdat er deze week geen ziekenhuis op het programma staat. Daarom hebben we gedacht dat we dit jaar met deze truc van het verschuiven nog wel weg zouden komen. Volgend jaar gaat het vast niet meer lukken. Na zo'n rot periode wel reden voor een bescheiden feestje dachten we zo en dat doen we dan ook zondag i.p.v. morgen. Bovendien een verjaardag moet je vieren of niet soms!
Met Fenne gaat het best goed. Ze is vrolijk en actief, maar nog wel sneller moe dan normaal. Misschien heeft dit iets met de bloedwaarden te maken die wel lager zijn dan bij een normaal kindje. Donderdag horen we hier weer meer over want geen ziekenhuis betekent geen volledige rust op het medische vlak. Iedere donderdag moet er bloed worden geprikt. Inmiddels ondergaat Fenne dit geroutineerd. Alles went, ook dit soort zaken en gelukkig kan het bij ons in het dorp.
Voor mij zit mijn eerste dag als single dad er weer op en het is niet slecht gegaan al zeg ik het zelf. Vanochtend Juliet op tijd op school afgeleverd en vanmiddag met Fenne naar gitaarles geweest terwijl Juliet bij een vriendje speelde. Geinspireerd door de regenboogboom, die de kinderen in op F8Noord in het AMC af ten toe komen vermaken, heb ik mij aangemeld bij de muziekschool voor gitaarles. Ik moet zeggen leuk maar niet gemakkelijk. Vandaag de derde les en wel mijn eerste liedje geleerd (altijd is kortjakje ziek). Ambities voor een rockband heb ik niet en daar ben ik waarschijnlijk ook te oud voor, maar ik zou het wel leuk vinden wat liedjes op gitaar te kunnen spelen.
Fenne inmiddels in diepe slaap en Juliet ook net ingestopt. Tijd voor nog wat extra oefeningen.

Normale week

We hebben een goede week gehad. Iedereen weer in zijn normale ritme. Juliet naar school en spelen met vriendjes, Fenne naar de peuterspeelzaal en aan het spelen met JW, ik naar het werk, JW (als hij niet door Fenne wordt beziggehouden) aan het sporten, naar gitaarles en veel oefenen met de gitaar. Geen medische handelingen, behalve bloedprikken op donderdag. Gelukkig waren Fenne's bloedwaarden nog goed genoeg en zit ze niet in aplasie. Geen stress dus over het verkoudheidsvirus dat hier in huis rond waart. Alleen haar HB blijft geleidelijk zakken en nadert de kritische ondergrens van 5. Omdat we nu 2 weken geen chemo hebben, trekt het HB hopelijk ook wat bij. Ze ziet nog altijd witjes, slaapt 's ochtends iets langer, heeft regelmatig instort momenten, maar over het algemeen is ze in goede doen. Komende week ook alleen bloedprikken en geen chemo. Zo kruipen we langzaamaan richting een belangrijk moment op onze chemo kaart: de 'halverwege' mijlpaal!
Een andere belangrijke mijlpaal van deze week was de eerste zwemles van Juliet. Donderdagmiddag was het zover. Nog niet zo'n groot succes, ze vindt het water nog voornamelijk eng, maar het groepje is klein en de zwemleraren geduldig. Vandaag zijn we met z'n allen gaan oefenen, dat gaat gelukkig wel steeds beter.
Groot gespreksonderwerp aan tafel is de komende verjaardag van Fenne. Ze weet dat ze 3 wordt, en ze  herkent het cijfer 3 nu heel goed. Ook tellen en de kleuren gaan steeds beter. Het is net alsof ze enorme inhaalslag aan het maken is. Ook praat ze volop met veel nieuwe woorden.

Komende week ga ik voor het eerst naar Singapore. Het plan is om langzaam mijn kennis over de regio op te bouwen, door regelmatig een paar dagen op reis te gaan. Uiteindelijk zou ik dan in het najaar echt in mijn functie kunnen starten. JW staat er dus alleen voor vanaf maandagavond!

Weer helemaal opgeknapt

Zondag was Fenne alweer grotendeels de oude. Nog wel een dutje in de auto en regelmatig even terug op de bank met de knuffels, maar die rustmomenten duurden nooit lang. JW was naar FC Utrecht en wij waren bij Esther op bezoek. De meiden hebben veel samen gespeeld met de tweeling en Fabian. Eventjes met de lego, gefietst (Fenne in de buggy, we zijn nog steeds op zoek naar de tip om Fenne op de loopfiets te krijgen), hutten gemaakt in de tuin. Alles in redelijke harmonie en de grote kinderen bleven ook geduldig. Hoewel Juliet altijd graag de baas speelt. Thuis eerst weer even op de bank, maar daarna weer spelen, nu met oma en opa die kwamen eten. Gezellig helpen in de keuken. Juliet vindt het heerlijk om te helpen met de drankjes en de borrelhapjes en dus wil Fenne ook mee helpen.
Vanochtend heeft Fenne eerst bijgetankt in bed, uitgeslapen tot na kwart over acht, maar ook de rest van de dag weer een en al actie. Dus ook vanmiddag maar gewoon naar 't Opstapje gegaan. Gezellig spelen met de andere kindjes, nou ja, met andere kindjes rondom zich. Echt samen spelen zit er nog niet in.

Weinig actie op medisch gebied de komende twee weken. Alleen twee keer bloedprikken om de bloedwaarden vast te stellen. Door de kuur van afgelopen vrijdag kunnen de witte bloedlichaampjes weer te ver gedaald zijn, waardoor ze weinig weerstand heeft tegen virussen die rondwaren. JW was afgelopen weekend al niet superfit, Juliet is zo juist in bed gegaan met paracetemol en was ook echt niet lekker. De volgende chemo is 'pas' weer op goede vrijdag. Voor die tijd eerst Fenne's verjaardag. De dames zijn er al vol van.

Herstellen

Vandaag stond in het teken van herstel. Dat gold zowel voor Fenne als voor mij. Nadat de sondevoeding gisteravond al vrij snel weer uitgespuugd werd, hebben we in overleg met de verpleging besloten om de voeding maar verder stop te zetten. Fenne's maag was duidelijk erg van streek door de chemo's en als er toch niets binnen blijft dan ook maar niets meer toevoegen. Dat was een goed besluit, want Fenne heeft de rest van de avond en nacht goed geslapen. Voor mij was was het ietsje minder. Omdat ik licht slaap op zo'n ziekenhuiszaal, krijg je alle actie aan het bed van de verpleging (tien uur, twaalf uur, half twee, vier uur en zes uur) allemaal mee. Als je daarna dan niet meteen weer in slaap kunt vallen is het aantal uren slaap beperkt. Dit ondanks het feit dat we de grote zaal met mogelijk drie andere patienten geheel voor ons zelf hadden. Maar zoals gezegd Fenne heeft juist erg goed geslapen en dat is veruit het belangrijkste.
In de ochtend de gebruikelijke controles en de mededeling dat we weer naar huis mochten. Altijd fijn om te horen en gelukkig waren Sandra en Juliet er ook al vroeg om ons op te halen. In de auto moest Fenne ondanks dat ze niets gegeten had, toch nog weer spugen. Voor de rest zat ze er ook maar een beetje stilletjes en witjes bij. Allemaal tekenen dat ze zich nog niet echt goed voelde en dat de kuur van gisteren zwaar is aangekomen. Gelukkig hebben we hierna twee weken pauze van de chemo.
De rest van de dag zijn we in en om het huis geweest om bij te komen en van het mooie weer te genieten. Zelf heb ik nog een klein middagdutje gedaan, waardoor ik mij weer een stuk beter voelde. Ook Fenne knapte in de loop van de dag toch echt wel op en kreeg weer wat meer babbels. Juliet mocht nog een paar uurtjes spelen bij tante Wil, dus die was ook helemaal gelukkig. Nu liggen de dames in bed en hebben we Fenne weer voorzichtig (d.w.z. op een lage stand) aangesloten aan de sondevoeding. Hopelijk gaat het vannacht wel goed.

Zware kuur

Vandaag stond weer de zware chemokuur op de rol, dus ook opname in het ziekenhuis. Hoewel Fenne erg verknocht is aan haar knuffels en speen, gaat ze nog altijd heel ontspannen mee. We bespreken altijd uitvoerig wie er blijft slapen en wat er gaat gebeuren en dat herhaalt ze braaf, dus we bereiden haar enigszins voor. Aangekomen op F8 noord eerst zoals gewoonlijk even wachten totdat er een bedje vrij is. De mensen van de regenboogboom stichting waren er, dus Fenne kon gelijk meeluisteren met de liedjes. Daarna aan de slag in de behandelkamer. Meten, wegen (jawel, ruim 14 kilo), bloeddruk, hartslag, longen, buikje, alles kwam weer voorbij. Het aanprikken van de lijn in de port-a-cath ging ook vlot. Een beetje protest van Fenne, maar een daadkrachtige verpleegkundige, dus de klus was snel geklaard.

De grootste verrassing van de morgen was wel dat onze behandelend oncoloog, vorige week nog uitvoerig gesproken zowel op donderdag als op vrijdag, opeens uit dienst blijkt te zijn. Een heel merkwaardige ervaring. Het kan niet anders dan dat hier tenminste deels een arbeidsconflict aan ten grondslag ligt, maar voor onze beleving toch wel ten nadele van haar patienten. Fenne's hoofdoncoloog hebben we nog nooit ontmoet en hij is nu haar behandelend arts!

Gedurende het grootste deel van de middag heeft Fenne volop gespeeld. Veel gefietst, nog meer rondjes gerend over de afdeling, geknutseld en gepuzzeld. Maar om half vijf was het kaarsje uit en is ze op bed gaan liggen om filmpjes te kijken. Kort daarna vielen haar ogen al dicht. Inmiddels zag ze ook behoorlijk gelig, dus we hadden al niet veel vertrouwen dat het zo maar goed zou blijven gaan. De sondevoeding is wel aangesloten, maar vrij snel begon Fenne eerst te praten over spugen en daarna de spuug dan ook echt. Bij het omkleden in haar pyjamaatje was de naald van de PAC al deels losgegaan, dus toch ook weer een extra tochtje naar de behandelkamer. De pleister moest verwijderd worden waarmee de naald normaal vastzit, een nare extra handeling, want het is een gemeen grote pleister. Naald weer terug, nieuwe pleister er op en lekker terug in bed. De arme meid, ze krijgt het wel voor haar kiezen. En we zijn nog niet eens halverwege. Hopelijk mogen we morgen wel naar huis.