Komende week staan er weer 2 bezoeken aan oogartsen gepland. Eerst naar de nieuwe lenzenboer die een 'custom fit' contactlens voor Fenne heeft besteld. En daarna naar de echte oogarts voor een onderzoek naar de gezondheid van haar oog. Oogdruk moet worden gemeten, hoe het gaat met de na-staar die zich aan het ontwikkelen is. Hopelijk is dat nog altijd heel beperkt en is de oogdruk goed. Tot nog toe geen extra complicaties wat dit betreft, maar dat is helaas geen garantie. De meerderheid van de kindjes met cataract krijgen last van de oogdruk en nastaar en moeten opnieuw geopereerd worden. Allemaal belangrijk voor de langere termijn. Het laatste onderzoek is voor het nu heel belangrijk. Hoe heeft Fenne's zicht zich ontwikkeld? Door alle lenzenperikelen van de afgelopen maanden heeft Fenne heel weinig haar lens ingehad. Eerst moesten we al heel lang wachten op nieuwe lenzen en nu is de pasvorm toch echt niet meer goed, dus de lens is vaker uit dan in haar oog. En dat heeft natuurlijk ook tot gevolg dat we ook haar goede oog weinig hebben afgeplakt en dat het slechte oog dus niet getraind is. Ik vrees dan ook dat we slecht nieuws krijgen over de ontwikkeling van haar zicht. Niet een absolute ramp, want ook nu nog kan een goed afplakregime weer helpen. Er zijn genoeg kindjes die pas op vierjarige leeftijd starten met een behandeling tegen een lui oog. Bovendien zijn er opties met training van het slechte oog. Dus waarom zit het me zo dwars? Simpel. Ik wil niet meer met Fenne naar ziekenhuizen, dokters, ophthamologen, vision training. En dan hebben we ook nog een potentiële operatie op de rol staan om Fenne's ogen recht te laten zetten. Want haar rechteroog draait nog altijd naar binnen. We hebben ons portie ziekenhuis meer dan gehad. Maar dit is haar beste kans om een beter zicht te ontwikkelen, dus eigenlijk hebben we geen keuze. Maar ook voor Fenne en Juliet is het wel genoeg geweest. Juliet vroeg laatst waarom we toch altijd met Fenne overal naar toe moeten. Wat leg je een 6-jarige dan uit? Je zusje heeft pech en jij hebt geluk. Want jij hebt een blakende gezondheid.
En Fenne wil zo graag staartjes. En eigenlijk het liefst vlechtjes, veel vlechtjes, net zoals haar vriendinnetje dat gezegend is met een dikke bos haar.
Dus staartjes hebben we gemaakt. Zie hier het resultaat!
En we weten natuurlijk als geen ander dat we ondanks de tegenzin rondom ziekenhuizen, heel erg gelukkig mogen zijn dat Fenne bij ons is. Gisteren tijdens het hardlopen, jawel, ik ben voor de tigste keer weer begonnen, had ik Racoon op mijn oren. Hun liedje opgedragen aan een neuroblastoom patientje. Don't give up the fight heet het, maar eigenlijk dekt de titel de lading niet. Het gaat over loslaten en veel liefde.
