Port-a-cath en triple

Vandaag dus de port-a-cath en drie verschillende chemo's (door ons benoemd als triple). Wij moesten ons om kwart voor acht melden op de afdeling Kinderoncologie, waar het bij aankomst nog aardedonker was. Iedereen was nog in diepe rust. Vandaar eerst maar door naar de speelkamer om wat te spelen en te wachten op de dingen die vandaag zouden komen. Toen de afdeling enigszins was ontwaakt, mochten we door naar de kamer en konden we ons daar installeren. Al snel kwam de dokter (een oude bekende, want hij heeft ook de vorige operatie uitgevoerd) uitleggen wat er precies ging gebeuren en kregen we ook een voorbeeld van een port-a-cath te zien. Voor degenen die niet precies weten wat dat is hier een goede beschrijving + tekening (geplukt van het internet):  
Een Port-a-Cath^® is een kleine injectiekamer, een soort dop die onder de huid wordt geplaatst. Deze is gemaakt van titanium of een combinatie van titanium/polysulfon. Op de dop zit een zelfsluitend, siliconen membraan.  Aan de injectiekamer zit een dunne, siliconen catheter vast. Die catheter komt uit in een ader. Zo komen medicijnen en vloeistoffen in die ader. Een Port-a-Cath^® wordt gebruikt bij mensen die vaak geprikt moeten worden, bijvoorbeeld als ze een chemokuur krijgen en wanneer iemand ‘moeilijk te prikken' is 

Voordeel is dus dat er niet meer in de hand geprikt hoeft te worden en dat het aanprikken ook geen pijn meer doet. Geen overbodige luxe als je nog 25 chemo's te gaan hebt. 

Daarna kon worden begonnen met de voorbereidingen voor de operatie. Voor de laatste keer een prikje in de hand, voor het aansluiten van een infuus voor de narcose van zo dadelijk. Vervolgens de kleren uit, het schort voor de operatie aan en uit en op bed, onder onze mooie paarse deken, wachten tot we worden opgeroepen om naar beneden te gaan. Dit keer verliep alles precies op tijd en om negen uur gingen we op weg naar de operatiekamer. Nu aan mij de beurt om het hele proces tot aan de operatie kamer mee te maken. Alles precies gelijk aan de vorige keer, zoals Sandra al had beschreven, inclusief Time Out procedure (een consistent proces). Na het aanprikken was Fenne ook deze keer snel weg en liet ik haar achter bij de doktoren. Een uurtje later werd ik gebeld met de mededeling dat ze op de uitslaapkamer lag en de operatie goed was gegaan. Al was deze operatie wat minder ingrijpend en beladen dan de vorige keer toch ook nu weer een hele opluchting. Het duurde deze keer wat langer voordat ze bij kwam en nadat alles goed was bevonden konden we terug naar de afdeling. 

Daar aangekomen kreeg Fenne als snel de chemo's, twee oude bekenden en een voor ons nieuwe variant, die zes uur druppelsgewijs ingebracht moet worden. Om een uur of drie komen Sandra, opa en oma zich melden en dan zit Fenne er al weer fris en monter bij. Het eerste ijsje, een raketijsje deze keer, is ook al weer naar binnen gegaan, een teken dat Fenne zich al weer iets beter voelt. Weer iets later komt Rebecca met de bekende kralen voor de kanjerketting en deze keer kunnen een hoop kralen worden toegevoegd (opname, operatie, prikken, scan, sondevoeding en de kralen voor de radiotherapie die vanaf dinsdag gaat beginnen). Om half vijf laat ik Fenne en Sandra achter in het ziekenhuis in de hoop ze morgen weer snel op te kunnen halen om het tweede kruis op de kaart te kunnen zetten (2 down 24 to go).