De nacht was beroerd voor Jan Willem en Fenne. Veel gedoe met de catheter. Uiteindelijk om 2 uur 's nachts is besloten dat de catheter uit mocht blijven. Daarna was het eindelijk mogelijk om een paar uur slaap te maken. De dag begon nog matig, maar gedurende de middag kwam opeens de oude Fenne weer terug in beeld. Eerst nog wat voorzichtig, maar na verloop van tijd steeds nadrukkelijker. Het liefst wilde ze gaan fietsen, maar met nog twee palen voor alle infusen en draden is dat nog niet mogelijk. We zijn wel een deel van de slangetjes kwijt. Een handje is vrij gemaakt, de zuurstof(snor) in haar neusje is ook weggehaald. De morfine staat op een lage stand, maar zolang ze nog morfine krijgt is het belangrijk dat hartslag en ademhaling worden gecontroleerd. Reden voor piepjes op de monitor. Ofwel omdat haar hartslag te laag daalt, ofwel omdat ze gewoon de sensoren los heeft gewoeld.
Omdat het veel drukker was op de afdeling en Fenne steeds in betere staat, werd wel besloten dat we moesten verhuizen naar de zaal. Daar bivakkeren we nu, met nog 3 kindjes en vannacht in ieder geval ook 2 ouders. Ik kijk er al naar uit!
Juliet is vanmiddag ook naar het ziekenhuis gekomen samen met Jan Willem. We hebben alle vier op de afdeling gegeten, om de beurt, maar toch met z'n vieren. JW en Juliet slapen vannacht in het Ronald McDonald huis., zodat we morgen de dag ook samen kunnen starten, maar daar gaan we morgenochtend wel uit checken. De chirurg kwam met het goede nieuws dat als de resterende morfine ook is afgebouwd, we naar huis mogen. Dat zou toch maar zo nog in het weekend kunnen zijn. En of dat nu zaterdag of zondag wordt, het zou het een enorme meevaller zijn, en onverwacht, na het trage herstel van de afgelopen dagen. De moed is ons regelmatig in de schoenen gezonken met de kleine meid zo ziek, maar nu zijn we optimistisch gestemd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten