En weer een kruis op de kaart. Nog 3 weken en 2 chemo kuren te gaan.
Vandaag viel helaas niet zo mee. Vanochtend al een heel vroege start. Fenne maakte ons wakker en wilde een boterham. Op zich een fijne vraag, maar niet om half 6.....Boterham uiteraard wel voor haar gesmeerd. Gelukkig was het geen kortstondige bevlieging en at ze 'm ook met veel smaak helemaal op. Daarna bij ons in bed verder slapen. Maar van slapen kwam niet veel meer. De korte nacht leverde een licht aangebrand meisje op voor de rest van de morgen. Ze wilde geen kleren aan, geen schone luier, geen toverzalf. Een hoop nee's om op te lossen met overtuigingskracht. Om kwart voor 1 zaten we in de auto om voor de zoveelste keer het tochtje naar het AMC te aanvaarden. Eenmaal in de auto, sliep Fenne binnen een minuut. Dat was fijn voor haar. Het arme kind zat met name zichzelf in de weg. In het ziekenhuis bleef het taai. Fenne wilde absoluut niet uit de buggy, zat met haar hoofdje weggedraaid, wilde niet eens in de speelkamer wachten. Dus we hebben ons geinstalleerd op de stoeltjes in een hoekje waar ook de fietsen staan geparkeerd. De driewielers waar Fenne ook al heel wat rondjes op heeft rondgefietst tijdens de langere bezoeken.
We moesten een uurtje wachten voordat we aan de beurt waren. Ik vond het verdrietig om haar zo sip te zien. Het contrast met de afgelopen week was groot. Ook al naderen we nu snel het einde van de behandeling en is de de behandeling succesvol, het blijft chemo. En dat hoort niet in het leven van een kind van drie. Ook in de behandelkamer bleef ze heel gesloten. Ik moest haar echt op de behandeltafel dwingen. Ze draaide zich weg van de verpleegkundige en maakte nauwelijks contact met de dienstdoende kinderarts. Het aanprikken ging wel soepel en ook het toedienen van de chemo ging vlot.
Het beste nieuws kwam bij de weegsessie. Fenne was nauwelijks afgevallen! Joepie! We mogen verder zonder sonde en dat is echt heel fijn.
Eenmaal thuis ging het pas weer beter toen de oude oppas onverwacht voor de deur stond. Fenne is dol op Sien en dankzij haar ontdooide Fenne weer en kwam er weer actie. Juliet was de hele dag bij haar eerste oppas, ook een grote favoriet, en heeft een heerlijk dag gehad met een bezoekje aan de bioscoop en voor de allereerste keer naar de MacDonalds.....
2 opmerkingen:
Dag,
Kwam toevallig op jullie weblog terecht. Wat 'n mooie meiden zijn Fenne en Juliet! En: wat een heftig verhaal!
Ik wens jullie alle goeds en sterkte bij wat er is......
Marinde
Beste Jan Willem en Sandra,
vandaag jullie blog gevonden op het internet, bij een zoektocht naar lotgenoten. Onze dochter is een half jaar jonger dan Fenne en sinds half mei weten we dat zij ook een Wilms-tumor heeft/had. Inmiddels operatie achter de rug en gestart met de nabehandeling. Floortje is Fase II dus gelukkig geen bestraling, wel chemo tot in januari, dus we hebben nog een hele tijd te gaan. Voor jullie succes met de laatste loodjes, ik hoop van harte dat jullie binnenkort afscheid mogen nemen van de chemo-kaspertjes!
Groet,
Els
(els.boter@shell.com)
Een reactie posten