Vakantie update

Sinds zaterdag zitten we in Zeeland. Altijd fijn om hier te zijn. Een echt vakantiegevoel hebben we alleen niet direct. Dat het een heel zwaar halfjaar is geweest, gaan we steeds meer voelen. En uiteindelijk is dit maar een weekje pauze tot de volgende kuur. Ook op het werk volgt volgende week een drukke week, dus meer flexibiliteit hebben we ook daar niet. Wij hebben altijd het standpunt gehad dat je voor een goede vakantie toch wel lekker drie weken weg moet zijn....
Wat wel helpt voor het vakantiegevoel is dat het heerlijk weer is. Veel zon. Lekker veel buiten gespeeld met de meiden. Ze spelen steeds vaker langer samen en hebben ze ons niet altijd direct nodig, dus dan zitten we even heel ontspannen. Echt lang duurt dat niet, want Fenne kan Juliet's tempo niet bijhouden. De meest gehoorde kreten van Fenne zijn dan ook 'Juliet, wachten' en 'dat wil ik ook'. Meestal helpt Juliet haar kleine zusje heel goed, maar ze heeft niet altijd voldoende geduld....Voor het echte vakantiegevoel hebben we de meeste avonden lekker buiten gegeten.

We zijn net terug van een tweedaags uitstapje naar Brugge en Plopsaland. De marketing machine van studio 100 heeft al een paar jaar ons huishouden in de greep. Alle favorieten komen regelmatig langs op TV en de meiden zijn met name dol op K3, Mega Mindy en Amika. In plopsaland figureren alle toppers, dus het was al heel lang een grote wens om hier naar toe te gaan. Wij vonden het alleen altijd te ver rijden. Vandaar nu de combinatie met Brugge. Dus op dag 1 lol voor ons en op dag 2 voor de meiden. Maar ik moet zeggen, de meiden hebben zich top gedragen in Brugge. Vonden alles leuk, Juliet heeft alles zelf gelopen en ook de toren met 366 treden beklommen. Zonder te klagen. Fenne is tegenwoordig afgedraaid rond 5 uur en valt, waar we ook zijn, altijd in slaap. Een groot probleem, want daardoor verloopt het bedproces dramatisch. We maken haar altijd wakker na een uurtje slapen, maar daarna lukt het nooit om haar op een normale manier in bed te krijgen. Ze zou vroeger op de middag moeten slapen, maar dat lukt echt niet. Zo ook gisteren. Tijdens het laatste deel van de wandeling viel ze in de buggy in slaap. Bij het avondeten kon ze nauwelijks rechtop zitten van vermoeidheid, om acht uur 's avonds was ze klaar wakker en actief. En vooral erg ondeugend!

Vandaag dan Plopsaland. Wij vonden het minder mooi dan de efteling, maar voor kinderen geweldig leuk. Ze straalden toen ze alle bekende figuren zagen. We zijn in enorm veel attracties geweest. Eindeloos rondjes gedraaid in bootjes, koffiekopjes, mega mindy fietsen, klassieke draaimolen, lelies, brandweer auto's, piet piraat bootjes, een luchtballonzweefmolen. Een absloute topper was de kleine achtbaan. De enige achtbaan waar Fenne in mocht. Ze vond het geweldig. Juliet stond doodsangsten uit, maar Fenne wilde het liefst nog een keer. Hoe sneller hoe beter voor Fenne. Bij een wildwaterbaan mochten we niet mee, omdat ze nog te klein was. Boos dat ze even was....

In zo'n park merken we wel dat veel mensen naar Fenne kijken, maar inmiddels zijn we behoorlijk gehard en trekken we het ons niet zo meer aan. Af en toe kan ik er niet goed tegen en moet ik op mijn tanden bijten om er niets van te zeggen. Soms lukt ook dat niet. Gisteren heb ik nog twee meisjes aangesproken die Fenne kaalkop noemden. Hun opa schaamde zich dood, omdat hij het niet had gehoord, en ging zich uitgebreid verontschuldigen, dus ik had gelijk
spijt, maar ik vond het zo zielig voor Fenne. Af en toe spreken volwassenen ons aan, soms verdenk ik ze van sensatie zucht, maar meestal is het oprechte belangstelling en medeleven. Hoe groot is het toeval dat hier op het park deze week ook een jongetje zit die net klaar is met de behandeling van een Wilms tumor. Ook zijn moeder sprak ons aan, een grote mate van herkenning en gelijk verbondenheid. Maar ook veel verbazing dat we elkaar nooit hebben getroffen in het AMC, maar hun chemo dag was woensdag en die van ons vrijdag.