De combinatie van het chemo schema en Juliet's schoolvakantie levert voor ons twee echt vrije weken op. Dat zijn dan ook de weken die wij in Zeeland door brengen. Net als de eerste week van juli, blijft JW wat langer met de meiden en ga ik eerder terug om weer te werken. Helaas laat Zeeland ons deze week aardig in de steek qua weer. Veel zwaarbewolkte dagen, aan de kille kant, maar gelukkig wel droog. We zorgen dus voor dagen vol activiteiten. Gelukkig kan dat ook want Fenne wordt met de week sterker. Onze verwachting was dat ze naar het einde van het chemo traject steeds uitgeputter zou raken, en de kuren vielen een tijd ook iedere keer zwaarder, maar die trend lijkt gekeerd.
Fenne loopt steeds meer zelf en fietst inmiddels zo hard dat we het niet meer wandelend bij kunnen houden. Toen we hier begin juli waren wilde ze ook fietsen, maar was ze moe voordat ze aan het einde van straat was. Dat is nu niet meer het geval. Ze valt tijdens het spelen nog wel vaak, haar coordinatie en controle over haar spieren zijn niet helemaal goed. Een bijwerking van de chemo. Haar knieen en scheenbenen dragen de sporen, veel schaafwonden en blauwe plekken.
Een ander duidelijk verschil met drie weken geleden is dat ze fanatiek mee danst met de mini disco. De afgelopen maanden wilde ze wel mee om te kijken en Koos te knuffelen, maar mengde ze zich niet tussen de andere kinderen. Nu staat ze vooraan met Juliet. Juliet zorgt ook goed voor haar kleine zusje en duwt andere kinderen op zij als ze ruimte voor Fenne wil maken. Ook in speeltuinen neemt Juliet Fenne altijd onder haar hoede. Fenne blijft wel de echte dare-devil. Snelheid en hoogte zijn wel aan Fenne besteed. Juliet is sneller bang.
Vandaag zijn we in het Neeltje Jans park geweest. Erg leuk, zeehonden, zeeleeuwen, een waterspeeltuin met allerlei sluisjes en waterconstructies, een duikshow, een tentoonstelling over de watersnoodramp en de bouw van de stormvloedkering. En een waterglijbaan. Met een bootje van een waterbaan af. Fenne wilde wel, Juliet absoluut niet. Helaas wilde Fenne met mij, dus ik moest wel mee. De foto's bewijzen dat ik het niet echt een ontspannen tochtje vond.....Fenne wel, dus ze is nog een keer gegaan, nu met JW.
Vrijdag 12 augustus komt steeds dichterbij, de datum van de laatste chemo kuur. Wat er daarna staat te gebeuren qua controles weten we nog niet, ook weten we nog niet wanneer de port-a-cath wordt verwijderd. Deze week is ons wel weer duidelijk geworden hoe dun het lijntje is tussen een voorspoedig behandelingstraject en tegenslagen op dit pad. Een ander meisje dat we kennen met Wilms blijkt uitzaaiingen te hebben in haar longen. Dit nieuws overviel ons behoorlijk. Ook bij dit meisje liep de behandeling relatief voorspoedig en dan opeens toch mis. Het is en blijft een rotziekte met een onvoorspelbaar verloop. We leven erg mee met haar en haar ouders. De angst die ons is overvallen toen we hoorden dat Fenne kanker had, ligt nog erg aan de oppervlakte. Dit soort berichten glijden niet zo maar van ons af. Dat geldt ook voor de verhalen van anderen die we volgen via blogs en twitter. Veel dappere kanjers die allemaal hun eigen intensieve traject afleggen met een onzekere uitkomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten