Na een heftige drie weken gisteren de verlossende woorden: er is niets meer te zien op de longfoto!
Een hele zware last van onze schouders, wat hebben we in de rats gezeten, wat hebben we ons zorgen gemaakt. Maar nu kunnen we weer vooruit kijken!
Gisterochtend zijn we eerst met z'n allen naar de kleutervoorstelling van Juliet gegaan. De juf had de volgorde van de optredens speciaal voor ons aangepast. Juliet's groepje mocht als een van de eersten en dus konden we haar nog zien schitteren als 1 van de 7 geitjes. Heel fijn voor Juliet en ons. Want longfoto's en een gelukkige oudste dochter zijn allebei belangrijk.
Om half 10 gingen we op pad. Eerst naar de rontgen afdeling voor de foto. De medewerkers daar kennen ons al goed en we hoeven gelukkig nooit lang te wachten. Het was zo gepiept. Fenne liep al direct door naar de beloningshoek en koos een mooi kaartje uit. Van K3 en ook een voor Juliet. Toen begon de laatste ronde van het lange wachten. Eerst maar even koffie gedronken, Fenne een ijsje erbij. Toen door naar de poli. Want voor de efficiency voor ons hadden ze bedacht dat Fenne de chemo ook wel op de poli kon krijgen. Op de poli hadden we ook de afspraak met de oncoloog voor het bespreken van de foto. Helaas moesten we dus met de chemo wachten tot half 12. Dat hadden wij niet zo begrepen, dus we hebben bijna een uur in de bunker gezeten. De wachtruimte van de poli is opgeleukt met een schip, voor Fenne leuk genoeg, maar wel een sombere ruimte zonder mobiel bereik.
Half 12 stipt, dat dan weer wel gelukkig, kwam dr. Van den Bos ons halen met een brede glimlach. Jan Willem bleek dat door de zenuwen niet te hebben gezien, maar voordat we goed en wel zaten, zei hij al direct dat de foto 'natuurlijk' goed was! Hij had daar zelf echt op gerekend en was dus bevestigd in zijn analyse, maar moest de procedure goed doorlopen, want stel dat het toch niet goed zou zijn. Hij heeft ons de beide foto's laten zien, dus ook wij hebben de aantekeningen van de radioloog gezien. Uiteindelijke conclusie 'overprojectie' ofwel een afwijking van het apparaat. Als Fenne niet een oncologie patientje was geweest zou het niet zijn gemarkeerd als potentieel zorgwekkend plekje.
Wat een stress heeft ons dit opgeleverd en wat een opluchting dat het goed is afgelopen!
Later meer, want Fenne wordt ongeduldig.....
1 opmerking:
What a relief! We are so pleased to hear that the lung photo was normal, and can only imagine the agony you must have felt these past weeks. A big hug to Fenne, the end of her treatment is in sight! Anja & co
Een reactie posten