Vrijdag moeten we ons weer melden in het AMC voor de "double". De vorige twee keer is deze zwaar gevallen, dus we zijn voorbereid op een vervelend weekend voor haar. Om zeker te weten of de kuur van vrijdag door kan gaan moeten we morgen weer bloed laten prikken zodat ze haar bloedwaarden kunnen beoordelen. Gelukkig kan dit bij ons in het dorp en ondergaat Fenne dit als een echte pro.
De afgelopen dagen zijn goed verlopen in de lijn van het vorige blog. Door de verminderde sondevoeding eet Fenne wel iets meer, maar veel kan ik het nog niet noemen. Wel zijn naast perenijsjes, lange vingers nieuw op het menu. Brood en de warme maaltijd worden maar mondjesmaat gegeten, maar ieder hapje is er een denken we maar. Dat het nog steeds best zwaar voor haar is bleek vanavond maar weer eens. Terwijl ik de tafel aan het afruimen was, mochten de dames nog even tv kijken (sandra heeft een bijeenkomst van het werk). Toen ik klaar was en de kamer binnenkwam was Fenne inmiddels op de bank in slaap gevallen. Ik heb haar dan ook maar snel in bed gelegd en zit nog even met Juliet op de bank. Zij kijkt naar de tv (hallo K3) terwijl ik de blog bijwerk op de i-pad.
Ook nog een bijzondere ervaring gehad bij de apotheek deze week. Voordat wij naar het ziekenhuis gaan doen we altijd "toverzalf" op de port-a-cath van Fenne en plakken dit vervolgens af met een speciale pleister. De toverzalf is eigenlijk een zalfje dat de huid verdoofd, zodat Fenne niets voelt van het aanprikken. De pleister dicht het geheel af en die halen ze er in het zieknhuis af. Voordeel is dat de behandeling meteen kan beginnen als we in het ziekenhuis aankomen. Kan is hierbij het sleutelwoord, want meestal moeten we toch wel even, of wat langer wachten. Maar goed, tot zover de inleiding. De pleisters waren op en met een recept voor nieuwe ging ik naar de apotheek. Maar wat bleek de pleisters werden niet vergoed, want het zijn verbandmiddelen. Bijzonder vond ik, zeker als je weet waarvoor ze nodig hebben....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten