Had ik gisteren nou maar niets geschreven over de lens van Fenne. Tijdens de lunch lag hij ineens op de grond. Lichte stress bij mij, maar gelukkig kon ik hem terug vinden. Nu moest hij er natuurlijk weer terug in. Een taakje dat Sandra altijd voor haar rekening neemt, maar die zit nu letterlijk aan het andere eind van de wereld. Dan maar de contactlenzenspecialist in het ziekenhuis gebeld. Gelukkig konden we er wel even tussendoor worden geholpen, zodat we gistermiddag nog even op en neer naar het ziekenhuis(het UMC deze keer) zijn geweest. Het ging allemaal redelijk vlot, maar 1.5 uur zijn we er denk ik wel mee bezig geweest. Misschien toch wel handig als ik ook leer de lens in te brengen. Eerlijk gezegd vind ik het een beetje eng die lens zo in het oog duwen, zeker omdat Fenne nou ook niet echt meewerkt.
Daarna snel door naar de gitaarles, de laatste voor de vakantie, en toen ik thuis kwam hadden opa en oma Juliet en een vriendinnetje al van school opgehaald. Omdat het zo warm was heb ik een badje buiten gezet waar de dames heerlijk in hebben gespeeld. Op school hadden ze ook al waterballet gehad, vanwege het warme weer en dit kon thuis prima worden voortgezet.
 |
| Vorig jaar leek het badje nog groot |
's Avonds hebben we bij opa en oma gegeten en Fenne heeft echt haar best gedaan. Voor het eerst sinds lange tijd een heel bord pasta. Fijn om te zien want ondanks de verminderde sondevoeding eet ze nog steeds betrekkelijk weinig.
Vandaag gaan we picknicken met de klas van Juliet en nemen we voor de laatste keer afscheid van haar juf (Joke). vanmiddag is er nog de open balletles van Juliet. Morgen zwemles en vrijdag weer ziekenhuis. Kortom ik hoef mij niet te vervelen als single dad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten