Anders dan verwacht

Het liep vandaag allemaal anders dan verwacht. Want we zijn toch weer met z'n vieren thuis! Een onverwachte ontwikkeling.

Met veel tegenzin vertrokken we rond 10 uur weer naar het AMC. Het voelt als zo'n belasting om de trip te maken en te weten dat je kleine meid weer met chemische troep wordt ingespoten. We weten natuurlijk dat het nodig is, maar het voelt tegennatuurlijk. Ik kan me zo voorstellen dat volwassen kanker patienten al letterlijk ziek worden als ze alleen nog maar het ziekenhuis binnengaan. Zo ervaar ik het zelf bijna al, terwijl Fenne degene is die de chemo's krijgt.

Bij aankomst op de afdeling veel verbazing over onze koffer. De verpleging denkt dat wij voor een dagopname komen. En zien ook geen reden voor opname. Terwijl wij zeker denken te weten dat opname nodig is. Bij de vorige keren dat we deze kuur kregen was het ook nodig en bovendien had de 'oudste co-assistent'  dit vorige week ook bevestigd. Na wat geheenenweer was toch de conclusie dat opname nodig was. Dit voelde een beetje als een teleurstelling, terwijl we er eigenlijk op gerekend hadden! Er werd voor ons een bed gevonden op de afdeling voor de iets grotere kinderen. Een ander uitzicht, de arena en het Randstad gebouw. Tijdens het wachten hadden we wel geluk, want twee muzikanten van de regenboogboom kwamen liedjes zingen voor de kindjes op de speelkamer. Lieve liedjes met zoete hoopgevende teksten, goed voor tranen over mijn wangen.

Het aanprikken van de port-a-cath en vooral het herplaatsen van de sonde ging niet zonder slag of stoot. Fenne was paniekerig en overstuur. Daarna wilde ze een tijdje alleen maar op bed liggen, maar uiteindelijk kwam haar spirit terug en hebben we eindeloos gespeeld. Gekleurd, kralen geregen, geverfd, geplakt, puzzels, gefietst (ik er weer met de infuuspaal er achteraan gerend). Opeens kwam de verpleegkundige ons vertellen dat we toch naar huis mochten! Omdat Fenne sondevoeding krijgt en dus op die manier al een groot deel van het benodigde vocht binnenkrijgt, gecombineerd met de middag aan het infuus, was het toch niet nodig nodig om ook 's nachts aan het infuus te blijven. En dus was er geen reden om in het ziekenhuis te blijven. Bovendien had Fenne nog niet gespuugd, dus er is vertrouwen bij de medische staf dat het goed gaat. Wij zagen dat natuurlijk ook wel zitten!
Omdat JW in Zeewolde was voor een heel andere bijzondere gelegenheid, en oma en opa op deze mooie dag de Ikea aan het verkennen waren, heeft een collega van mij ons naar huis gebracht. Heel fijn dat dat kon en heel fijn om het weekend zo te starten!