Griep

Juliet heeft toch een virusje te pakken. Dachten we vorige week nog het ergste te hebben gehad met 39.5 graden koorts vrijdagmiddag, de verhoging sluimert door en ze klaagt ook over oorpijn. Het levert in ieder geval weer een nieuwe gebroken nacht op en een ochtend thuis op de bank in plaats van op school. 's Middags wil ze gelukkig wel naar school, maar echt fit is ze nog steeds niet. Tranen komen snel en om niets, als ze haar teen stoot, als ik lief doe tegen Fenne, als ze zich opeens realiseert dat ze vandaag weinig met haar grootste vriend heeft gespeeld. Ze kondigt bij voorbaat al aan dat ze niet kan slapen en vast en zeker bij ons in bed moet slapen. Bemoedigend.

Fenne daarentegen is veel beter in vorm, de laatste chemo heeft ze makkelijk doorstaan, geen koorts, geen noemenswaardig effect op haar eetlust, wel moe en hangerig, maar dat is dan ook het enige. Samen met Jan Willem is ze nog een paar uurtjes bij de bibel geweest. Ze wil hem absoluut in de buurt hebben, maar verder doet ze gezellig mee met de andere kinderen. De juffen (sorry dames, pedagogisch medewerksters) zijn ook weer blij haar te zien. Het aansluiten van de sonde voeding loopt soepel, Fenne heeft er totaal geen problemen meer mee. Ze wil zelf helpen, dopjes losschroeven, maagsap opzuigen, met water spoelen, aan het kraantje draaien. De paal halen. Allemaal heel natuurlijk gedrag voor een twee-jarige!

Afgelopen vrijdag bij de fotograaf voor het genetische onderzoek,
met haar serieuze blik!

Bij ons begint de spanning voor de operatie op te lopen. We weten eigenlijk nog steeds nauwelijks wat we van de operatie moeten verwachten. Wanneer het precies gaat plaatsvinden, wanneer ze moet worden opgenomen, hoe lang het duurt, hoe heftig het is, hoe lang ze in het ziekenhuis moet blijven, of we op chirurgie ook bij haar kunnen slapen, of we misschien toch moeten uitwijken naar het Ronald MacDonald huis, wat er na de operatie gaat gebeuren. Allemaal super spannend en bepalend voor onze toekomst. Afgezien van de zorgen voor Fenne en haar gezondheid is het ook raar om geen plannen te kunnen maken. Leven bij de dag. Best moeilijk.