Vandaag stond in het teken van herstel. Dat gold zowel voor Fenne als voor mij. Nadat de sondevoeding gisteravond al vrij snel weer uitgespuugd werd, hebben we in overleg met de verpleging besloten om de voeding maar verder stop te zetten. Fenne's maag was duidelijk erg van streek door de chemo's en als er toch niets binnen blijft dan ook maar niets meer toevoegen. Dat was een goed besluit, want Fenne heeft de rest van de avond en nacht goed geslapen. Voor mij was was het ietsje minder. Omdat ik licht slaap op zo'n ziekenhuiszaal, krijg je alle actie aan het bed van de verpleging (tien uur, twaalf uur, half twee, vier uur en zes uur) allemaal mee. Als je daarna dan niet meteen weer in slaap kunt vallen is het aantal uren slaap beperkt. Dit ondanks het feit dat we de grote zaal met mogelijk drie andere patienten geheel voor ons zelf hadden. Maar zoals gezegd Fenne heeft juist erg goed geslapen en dat is veruit het belangrijkste.
In de ochtend de gebruikelijke controles en de mededeling dat we weer naar huis mochten. Altijd fijn om te horen en gelukkig waren Sandra en Juliet er ook al vroeg om ons op te halen. In de auto moest Fenne ondanks dat ze niets gegeten had, toch nog weer spugen. Voor de rest zat ze er ook maar een beetje stilletjes en witjes bij. Allemaal tekenen dat ze zich nog niet echt goed voelde en dat de kuur van gisteren zwaar is aangekomen. Gelukkig hebben we hierna twee weken pauze van de chemo.
De rest van de dag zijn we in en om het huis geweest om bij te komen en van het mooie weer te genieten. Zelf heb ik nog een klein middagdutje gedaan, waardoor ik mij weer een stuk beter voelde. Ook Fenne knapte in de loop van de dag toch echt wel op en kreeg weer wat meer babbels. Juliet mocht nog een paar uurtjes spelen bij tante Wil, dus die was ook helemaal gelukkig. Nu liggen de dames in bed en hebben we Fenne weer voorzichtig (d.w.z. op een lage stand) aangesloten aan de sondevoeding. Hopelijk gaat het vannacht wel goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten