Afgelopen week stond vooral in het teken van terug naar school, terug in een meer normaal ritme. Meiden weer vroeger naar bed, de wekker zetten en voor mij een week gewoon op het werk in Diemen en niet ver weg. We hebben een rustig weekje wel nodig. Want we zijn allebei niet heel fit en erg moe. Fenne blijft slecht slapen, en al die gebroken nachten beginnen weer erg tegen te staan. Het ging een tijdje beter, maar we zijn weer behoorlijk terug bij af. Ze heeft ook weer een paar keer bij ons geslapen. Dat gunnen we haar op zich echt wel, maar het is absoluut niet bevorderlijk voor onze eigen nachtrust.
Juliet is als trotse groep 2-er weer op school begonnen. Fenne is met veel plezier terug gegaan naar de peuterschool. Aan alles kunnen we merken dat het goed gaat met Fenne. Ze loopt nu mee naar school, hoeft niet meer in de buggy, speelt op de peuterspeelzaal ook wat meer zelfstandig, zonder perse heel dicht bij de juf te willen blijven. Ze eet geleidelijk aan ook steeds beter, ijsjes, maar ook boterhammen en pasta met saus. Niet alle dagen even veel, maar haar gewicht blijft stabiel.
Hoewel de laatste chemo een enorm opgelucht gevoel gaf en afgelopen week toch heel anders voelde zonder de vrijdagse gang naar het ziekenhuis, zullen wij pas echt gerust zijn als we de uitslagen hebben van de scans en de thorax die dinsdag gaan plaatsvinden. Ik heb het net nog even besproken met Fenne. Ze vroeg wat precies de bedoeling was en wat we in het ziekenhuis gingen doen. Na mijn uitleg over de warme gel op haar buik voor de echo en op het trappetje staan voor de longfoto zei de schat: "dat doe ik wel".
Met name de echo van de buik vinden wij heel spannend. Daar is het immers allemaal mee begonnen. Die eerste echo in het WKZ, Fenne enorm overstuur, JW die doorkrijgt dat het goed mis is, terwijl ik thuis zat te wachten op de verwarmingsmonteur. De arme man was na mijn ouders de eerste die het slechte nieuws te horen kreeg.....De afgelopen acht maanden lijken soms een aaneengesloten herinnering, waarvan precieze details weg zijn gevallen, nu al, maar er zijn ook momenten die we extreem helder kunnen oproepen. De gebeurtenissen op maandag 27 december vallen zeker in die categorie.
1 opmerking:
Wat een mooie foto van jullie meiden!
Hoop op goede uitslagen van de scans en thorax. Fingers crossed!
Een reactie posten